ใจเขาใจเรากับเหตุผลของผู้ใหญ่ ที่คิดว่าเกมส์นั้น ไม่สงผลดีต่อตัวเด็ก

ปัญหาการโต้เถียงกันระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่ในเรื่องการเล่นวีดิโอเกมส์นั้น นับเป็นเรื่องปกติของชีวิตเหล่าเกมเมอร์วัยเด็ก และ วัยรุ่น ซึ่งมีกันอยู่ทุกบ้าน

ทั้งเหตุผลของผู้ใหญ่ที่เป็นห่วงในตัวลูกๆภายในบ้าน ว่ากลัวจะติดเกมส์จนเสียการเรียน หรือ สุขภาพ และทางฝั่งเด็กเองต่างก็มีเหตุผลความจำเป็นของตนเอง ยกตัวอย่างเช่น ต้องการพักผ่อนจากความเครียดในการเรียน หรือ อยากจะเป็นนักเกมส์เมอร์อาชีพ

ซึ่งนั่นก็แล้วแต่เหตุผลของแต่ละฝ่าย แต่หลักๆแล้ว ผู้ใหญ่หลายรายที่ยังมีทัศนคติมักจะมองว่าเกมส์นั้นเป็นสิ่งไม่ดีอยู่เสมอ ส่วนเด็กเองก็คิดว่าผู้ใหญ่มี อคติกับเกมส์มากจนเกินไป การเล่นเกมส์นั้นก็มีประโยชน์ได้ เช่น เหล่านักเกมส์เมอร์ที่เล่นเกมส์ จนประสบความสำเร็จในการแข่งขัน และมีชื่อเสียง พร้อมได้รับเงินรางวัล
โดยเหตุผลนั้นค่อนข้างฟังดูขัดๆ กับหลักความคิดของผู้ใหญ่ ซึ่งคิดว่าความเป็นจริงแล้ว ชีวิตคนเรานั้น ต้องการความมั่นคงจากการทำงานหาเงินเลี้ยงชีพ และเด็กเล่นเกมส์นั้นก็มีอยู่มากมาย แต่จะมีซักกี่คนที่ไต่เต้าจนถึงฝั่งฝันคว้ารางวัลได้ โดยไม่เสี่ยงต่อเรื่อง การเรียนได้ โดยส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่เด็กๆไม่ทันคาดคิด และเด็กๆจะไม่สามารถรับมือกับการแบ่งเวลาได้
จึงเป็นที่วิตกกังวลของเหล่าคุณพ่อคุณแม่  ที่เด็กๆอาจจะได้ยินกันบ่อย และผู้ใหญ่มักจะคอยเตือนคอยสังสอนอยู่เสมอ

1.การติดเกมส์นั้นก็เหมือนติดยาเสพติด

เป็นคำแรกๆที่ได้ยินกันมากที่สุด “ระวังจะติดเกมส์นะลูก” คำพูดง่ายๆสั้นๆ ฟังดูเหมือนไม่มีอะไรมาก แต่มันจะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องแย่ๆ

มาเช้าใจกันก่อนว่าอาการเสพติดมันเป็นอย่างไร อาการเสพติดจะเกิดขึ้นกับการกระทำต่างๆที่เกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้งเป็นนิสัย จนไม่สามารถยับยั้งหยุดการกระทำดังกล่าวได้
หากไม่ทำจะเกิดอาการกระวนกระวาย ไม่สบายใจ จึงเรียกว่าอาการเสพติด ซึ่งมันจะเกิดขึ้นได้จากการกระทำทุกรูปแบบ ยกตัวอย่างเช่น การขยิบตาการพยักหน้า การเสพติดของกิน หรือการเสพติดพฤติกรรมอาทิเช่น การไปเที่ยวเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ แล้วเกิดอาการสนุกติดใจ
อยากจะไปอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ พอผ่านพรุ่งนี้ไปก็อยากจะไปอีกเรื่อยๆ จนติดเที่ยว หรือการขโมยของ ที่ขโมยของชิ้นหนึ่งได้สำเร็จ ก็จะคิดว่าสามารถทำได้เมื่อไม่มีใครเห็น และจะไม่มีใครจับได้ ก็จะทำมันอีก หากเกิดอยากได้อะไรขึ้นมาก็มักจะเลือกที่จะขโมยมันแทน
แต่มันก็ไม่ได้มีแต่เรื่องแย่ๆไปซะหมด อย่างเรื่องดีๆเช่น การเสพติดการเล่นดนตรี หรือเล่นกีฬาและกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ต่างๆเป็นต้น
แต่ในกรณีของการเล่นเกมส์นั้น จะต้องควบคู่กับวินัย หากเล่นจนไม่ได้สนใจทำการบ้านหรือทำงาน จนเผลอตัวเล่นมันแบบไม่ได้หลับไม่ได้นอน นั้นหมายถึงว่า อาจกำลังเสี่ยงต่อการติดเกมส์แล้ว

2.เล่นเกมส์จนเสียสายตา
สายตาเป็นอวัยวะที่สำคัญเป็นอย่างยิ่งของมนุษย์เรา การเล่นเกมส์จ้องหน้าคอมนานๆนั้น ไม่ส่งผลดีต่อดวงตา เนื่องจากการจ้องแสงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นเวลานาน
จะทำให้น้ำหล่อเลี้ยงดวงตานั้นแห้งได้ รวมถึงทำให้สายตาสั้น ซึ่งจะเป็นปัญหาต่อการใช้ชีวิตประจำวัน และอาจจะต้องใส่แว่นไปตลอดชีวิต

3.เล่นเกมส์แล้วเสียสุขภาพ

เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ค่อนข้างจะชัดเจนและเกิดขึ้นกันมากในหมู่เกมส์เมอร์หลายรายที่มีวิธีการเล่นที่ผิดๆจนผู้เล่นเกมที่มีวินัยที่ดีต่อการรักษาสุขภาพพลอยต้องถูกข้อครหาไปด้วย  ซึ่งในรายที่มีการเล่นอย่างผิดๆมักจะมีอาการเกิดขึ้น กับร่างกายที่มีหลังโก่ง หรือคอตก เนื่องจากร่างกายปรับสภาพให้เข้ากับการนั่งจ้องหน้าจอในทุกๆวัน ร่างกายก็จะปรับสภาพให้เข้ากับการนั่งแบบหลังงอ  ซึ่งอาจผลกับเรื่องบุคลิกภาพ รวมถึงการขาดการออกกำลังกาย เนื่องจากได้ใช้เวลาในการเล่นเกมจนไม่มีเวลาได้ออกไปออกกำลังกาย ส่งผลทำให้ร่างกายอ่อนแอไม่แข็งแรง
และยังอาจมีเรื่องของอาการปวดเมื่อย จากการนั่งนานๆ จนเกิดอาการกระดูกทับเส้นประสาท นับเป็นเรื่องที่ต้องระวังมากที่สุด

4.เล่นเกมส์แล้วจะเป็นโสด ไม่สามารถหาแฟนไม่ได้
มุขตลกเกี่ยวกับ ชายผู้สนใจเกมมากกว่าแฟนนั้น เป็นเรื่องตลกขบขัน ที่มีการนำมาเล่นกันมากมายบนโลกโซเชียล
แต่มันก็เป็นเรื่องจริง ที่พบบ่อยมากขึ้นในปัจจุบัน และกลายเป็นสาเหตุให้ต้องเลิกลากันไป
ส่วนเรื่องการหาแฟนไม่ได้จากการติดเกมส์นั้น คงจะเป็นเพียงข้ออ้างสำหรับพวกผู้ใหญ่ ที่อยากให้เด็กเลิกสนใจหน้าจอคอมซะมากกว่า
แต่เรื่องมีแฟนแล้วเลิกกันเพราะติดเกมส์นั้นเป็นเรื่องจริงที่อาจต้องระวัง เพราะถึงแม้จะเป็นคนดี จนสามารถเอาชนะใจของฝ่ายหญิงได้
แต่การคบกันก็ต้องการความใจใส่จึงไปด้วยกันรอด และอีกอย่างไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากจะฝากชีวิตไว้กับชายที่ไม่มีอนาคตเอาแต่เล่นเกมส์แน่ๆ

5.เกมส์เป็นสาเหตุของความรุนแรง
นับเป็นเรื่องที่ฝังใจกับคุณพ่อคุณแม่และเหล่าผู้ใหญ่กันมากที่สุด เกี่ยวกับเรื่องความรุนแรง ซึ่งเคยได้ยินคดีเกี่ยวกับการก่อเหตุความรุนแรงอันมีเหตุเป็นเพราะเกมส์ มาเป็นแรงจูงใจในการกระทำของเด็ก
จึงเป็นที่วิตกกังวลต่อพ่อแม่อย่างมาก และไม่อยากให้เด็ก ต้องกลายเป็นคนก้าวร้าวเพราะเกมส์ได้ แต่ในเรื่องนี้นั้น พ่อแม่เองก็ต้องแยกแยะด้วยว่าความเป็นจริงแล้วคดีส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้น มันมีเหตุมากจากการที่คนร้ายเลือกจะโยนความผิดให้กับวีดิโอเกมส์
เพื่อลดความผิดของตน อีกทั้งยังมีเรื่องของอาการทางจิตเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย รวมถึงเรื่องการเขียนข่าวอันเกินความจริงเพื่อเรียกกระแสก็มีส่วนด้วย สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเรื่องของสิ่งแวดล้อมต่างหากที่เป็นเหตุให้เกิดเรื่องเหล่านี้
เพราะถ้าหากให้พูดตามตรงละก็ วีดิโอเกมส์เนื้อหารุนแรงนั้น มีอยู่ทั่วไปอยู่แล้ว คนเล่นเองก็เยอะ แต่พวกเขาก็แยกแยะออก ว่าอะไรคือโลกแห่งความจริง แต่สิ่งแวดล้อมรอบตัวเขาต่างหาก ที่มีผลมากที่สุด ทั้งคนในครอบครัวชอบใช้ความรุนแรงเป็นตัวตัดสินปัญหา หรือตัวเด็กมีปม เพราะถูกเพื่อนๆรังแก เป็นต้น
ซึ่งหากจะโทษเกมส์นั้น อาจต้องโทษหนังด้วย เพราะหนังเองก็ไม่ได้น้อยหน้าเกมไปอย่างใด และนอกจากนี้ ก็ยังไม่มีข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนว่า เมื่อเด็กเล่นเกมส์แล้วจะกลายเป็นคนหัวรุนแรงแต่อย่างใด