เรื่องราว ของแรงงานต่างด้าวและ สังคมจอมปลอม

หากเราจะถามกันจริงๆว่าสังคมของเราต้องการสิทธิเสรีภาพ ต้องการให้ประชาชนเสมอภาคเท่าเทียมกันจริงๆหรือไม่?

เราต้องการให้ประชาชนทุกคนมีความกินดีอยู่ดี เสมอภาคกันจริงๆ นั่นคืออุดมคติจริงๆหรือเปล่า

ก่อนอื่นต้องถามว่า หากวันนี้ประชากรทุกคนมีเงินซื้อรถได้หมดทุกคน   คนรวยหรือชนชั้นกลาง รายเดิมๆ รับไหวไหม? แล้วใครล่ะจะมีอภิสิทธิ์ที่จะซื้อรถได้

หากวันนี้ประชากรทุกคนมีเงินรวยเหมือนกันหมด สามารถแห่กันไปเข้าโรงหนังได้อย่างสบายๆ สามารถแห่กันไปกินร้านอาหารหรูๆได้เหมือนกันหมด  คนรวยหรือชนชั้นกลาง รายเดิมๆในวันนี้รับไหวไหม กับสภาพร่วมกัน และแน่นขนัด

หากทุกๆคนมีในสิ่งที่คนรวยในวันนี้มี ต่อคิวกันซื้อไอโฟนกันยาวเหยียด  ทุกๆคนมีคฤหาสน์หรูหรา  เปิดแอร์ เปิดไฟจัดปาตี้ได้เหมือนกันหมด กระหน่ำปัจจัยอาหารและน้ำไฟ นั่นคือสิ่งที่คนรวย ชนชั้นสูงและชนชั้นกลาง มากมายหลายคนจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแน่ๆ

และมันจะต้องมีคนกลุ่มเดียวเท่านั้นที่เสพอภิมหาทรัพย์ และทรัพยากรมากมาย เสพในสิ่งที่แท้จริงแล้วสามารถนำไปช่วยเหลือประชากรได้มากมายร้อยพัน

และหากจะกล่าวว่า ไม่อาจมีใครหรูหราเท่ากันหมด แต่ขอให้มีพื้นฐานคุณภาพชีวิตที่ดี แต่ทว่า อะไรกันเล่าคุณภาพพื้นฐานชีวิตที่ดีที่จะมีขึ้นได้จาก สังคมที่ต้องคอยสร้างความเหลื่อมล้ำและกดขี่นั้นคงเป็นไปได้ยาก

หากโลกนี้ผู้คนมีพื้นฐานคุณภาพชีวิตในฝัน

ไม่มีใครยอมทำงานระดับล่าง ไม่ว่ากรรมกร หรือพนักงานล้างจาน แบกหาม ดูดส้วม เก็บขยะฯลฯ

คำถามคือ มันเป็นไปได้หรือ…ที่คนรวยและชนชั้นกลางเดิมจะยอมให้ สภาพเช่นนั้นมันเกิดขึ้นได้

และแน่นอนว่าระบบทุนนิยมนั้นคือระบบที่คอยสกัดกั้นไม่ให้สิ่งนี้เกิด  อะไรก็ตามที่เมื่อคนหมู่มากต้องการ  ของและปัจจัยเหล่านั้น จะต้องถีบตัวให้ราคามันสูงขึ้นเพื่อให้คนที่รวยที่สุดหรือในระดับต้นๆที่สุดเท่านั้น ที่จะได้อภิสิทธิ์ไป

โลกสังคมที่เราอยู่คือโลกที่แสวงหาความเท่าเทียม หรือว่าแสวงหาแนวทางการแข่งขันใครดีใครได้กันแน่?

ในขณะที่ข้าวของเครื่องใช้ ใดก็ตามที่มีผู้คนมีกำลังซื้อสูง มีคนรวยมากเท่าไหร่ ของเหล่านั้นยิ่งถีบราคาขึ้นไป ใครก็ตาม ที่ไม่ยอมดิ้นรนแข่งขัน และใช้ชีวิตเรียบง่ายเท่าเดิมก็ต้อง ซื้อหาของเหล่านั้นในราคาที่แพงขึ้น อย่าว่าแต่ค่ารักษา

พยาบาลที่โหดขึ้นทุกวัน ไปตามกระแสทุน

ใครที่ไม่มีเงินก็ไม่อาจได้รับระบบการรักษาพยาบาลที่เต็มที่ ต้องถูกผลักออกไปในระบบอื่นๆ

นี่ล่ะคือความจริงอย่างที่สุดของสังคมในปัจจุบัน

และหากว่าผู้คน มีกินมีใช้กันมากขึ้น จนไม่ยอม ทำงานระดับล่างๆหนักๆหรือเกี่ยงค่าแรงล่ะ แน่นอนว่าระบบที่ประเทศไทยกำลังใช้อยู่นั่นก็คือการนำแรงงานต่างด้าวมาใช้

ในอดีตเราจะพบเห็นแรงงานต่างด้าวทำงานหนัก อยู่ในแคมป์งาน หรือในบ้าน ในร้านต่างๆ แต่เมื่อวันเวลาผ่านเลยไป เราเริ่มได้เห็นชาวต่างด้าวพลุกพล่านมากขึ้น มีกินมีใช้ มีรถขับมีรถขี่มากขึ้น บางคนมีการศึกษา มีการลงหลักปักฐาน บางคนบิดามารดามาเกิดในประเทศไทย และอีกหลายคนที่ยังหลั่งไหลเข้ามาในประเทศ ซึ่งมีพวกที่ตั้ง

รกรากก่อนหน้าไว้แล้วอย่างเข้มแข็งคอยให้การสนับสนุน

มีทั้งคนต่างด้าวที่ดี ตั้งใจมาทำงานอย่างขยันขันแข็ง และมีทั้งคนที่เข้ามาก่อปัญหา

บางคนเข้ามาอย่างถูกกฏหมายก็เยอะ เข้ามาอย่างผิดกฏหมายก็มาก ยามทำสิ่งใดผิดกฏหมายก็หนีกลับถิ่นฐานหรือซ่อนกลืนในฝูงชน   ตามจับมาดำเนินคดีได้ยาก

มีทั้งคดีทางอาญาและมีทั้งปัญหาในเรื่องของการแย่งการทำกินกับคนท้องถิ่นเดิม มีทั้งตกเป็นเครื่องมือของกลุ่มผิดกฏหมายในประเทศไทย ที่ใช้ชาวต่างด้าวเป็นเครื่องมือทำมาหากิน หรือกักขังหน่วงเหนี่ยวทารุณ ทั้งจากฝีมือของคนไทยและจากฝีมือของพวกเดียวกันเอง มีทั้งคดีแก๊งค์ต่างด้าวป่วนเมือง มีปัญหาสารพัดรูปแบบ

ทุกวันนี้จากสถิติคนต่างด้าว ในบางจังหวัดนั้นน่าตกใจมากเพราะมีกันอยู่เป็นเรือนแสนกันเลยทีเดียว

แต่ความจริงที่ปรากฏชัดคือไม่ว่าปัญหาจะเกิดขึ้นอย่างไร และจะควบคุมได้ไหวหรือไม่ไหวแค่ไหนก็ตาม

แต่ต้องยอมรับว่า พฤติกรรมของคนไทยไม่สามารถขาดแรงงานต่างด้าวได้ เพราะโครงสร้างสังคมของเรา ไม่มีใครยอมทำงาน

หนักหรืองานระดับล่างๆ โดยที่ค่าแรงถูก อีกแล้วจริงๆ